Wąskie uliczki Neapolu, niszczejące kamienice pamiętające czasy średniowiecza i kontenery ze śmieciami wystawione wprost na chodniku. W takiej scenerii: kantor loteryjny prowadzony od kilku pokoleń. Pracujące w nim kuzynki wciąż korzystają z tej samej starej książki opisującej zasady gry. Wszystko ma swój numer. Jeśli przyśnił ci się ojciec chodzący z wiadrem wody, wybierasz: 81 (ojciec), 53 (stopa), 39 (woda) i 4 (wiadro).

Mieszkańcy Neapolu wierzą we wszelkie teorie o tajemniczym znaczeniu liczb. Salony lotto i bingo są najczęściej odwiedzanymi przez tamtejszych graczy. Wśród klienteli loterii są i emeryci, i bezrobotni, i ciężko pracujący robotnicy. Nikt nie grzeszy zamożnością, bo Neapol nigdy nie był jej synonimem. Niektórzy obstawiają te same numery przez całe życie wiążąc je z ważnymi dla siebie faktami. Inni grają liczbami, które w danej chwili mają dla nich znaczenie.